De eerste generatie Frontera uit de jaren 90 van de vorige eeuw was een terreinauto van Opel, maar onderhuids een Isuzu. Compacte 4×4’s zoals de Suzuki Vitara en de Daihatsu Feroza waren toen niet aan te slepen, net als lavalampen en tamagotchi’s. Opel hoopte met de Frontera een graantje mee te pikken van de hype.

“Als je beter kijkt, zie je toch geinige details”

De nieuwe Opel Frontera straalt minder fun
uit. Maar als je beter
kijkt, zie je toch geinige details. Zoals de gespleten achterlichten, de double bubble in het dak aan de achterkant en de
pretentieloze 16-inch stalen wielen van de instapper. Voor een beetje extra
geld spuit Opel die in het wit, net zoals de Peugeot dat ooit deed bij de 106
Rallye.

Met die rappe 106 heeft de Opel Frontera nog een overeenkomst,
namelijk dat de meeste vormen van moderne luxe zijn weggelaten. Adaptieve
cruisecontrol vind je bijvoorbeeld niet op de prijslijst. En ook een startknop
zit er niet op, laat staan keyless entry.

Starten met een ouderwetse sleutel

Je start de Opel Frontera aldus met een ouderwetse sleutel, óók de elektrische versie. We houden de sleutel liever op zak om vervolgens een startknop in te drukken, maar it gets the job done. En hoe vaak je ook met je voet onder de achterkant van de auto beweegt, de achterklep gaat niet open. Je moet gewoon de handen uit de mouwen steken.

Opel heeft de Frontera bewust lekker simpel gehouden. Twee aandrijflijnen (een mild hybride met 136 pk en elektrisch met 113 pk) en evenzoveel uitvoeringen (Edition en GS). Onze Belgische bezoekers kunnen ook een mild hybride met 100 pk bestellen. Van de kleine optielijst krijgt Audi vast en zeker jeuk, zo weinig staat er op. 

“Koop je dit pakket niet, dan kijk je uit op een zwart stuk plastic”

De instapper kun je voor
1499 euro (België: 1250 euro) laten uitrusten met een technologiepakket. Dan
krijg je een achteruitrijcamera, maar veel belangrijker, ook een 10-inch
centraal scherm met navigatie en Android Auto en Apple Carplay. Koop je dit pakket
niet, dan kijk je op een zwart stuk plastic van dezelfde grootte met hierop een
telefoonhouder gedrukt. Grappig gevonden is dat het dienstdoet als magnetisch
klembord, tegelijkertijd oogt het wel erg goedkoop.

Denken aan de Kadett

Het ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek
genoeg’-karakter van de Opel Frontera deed ons een beetje denken aan de Opel Kadett.
Ook dat was een auto voor het hele gezin, zonder poespas. Dat heeft hem veel
succes gebracht. Of de Frontera dit ook lukt, is nog even afwachten, maar we
durven de elektrische versie wel ‘de stekkerauto voor de gewone man’ te noemen,
zonder iemand in een hokje te willen duwen.

Opel Frontera ook als 7-zitter 

Wat de Opel Frontera goed voor elkaar heeft, is zijn interieurruimte. Op de achterbank heb je voldoende been- en hoofdruimte. En ook de bagageruimte is met 460 liter (EV: 451 liter) dik in orde. Opel vindt het in ieder geval groot genoeg om de optie van een derde zitrij aan te bieden. Maar let op, die 7-persoons opstelling is alleen voor de mild hybride, niet voor de EV (vanwege de grotere batterij). 

Alhoewel de achterbank
door de ruime deuropening en relatief ver openzwaaiende portieren goed
toegankelijk is, laat de zithouding wat te wensen over. We zitten in een wat rare
hoek met opgetrokken knieën. Daardoor is er weinig steun voor de bovenbenen
voor langere mensen. Achter het stuur zitten we beter. Maar we rijden dan ook
in de duurdere GS-uitvoering. Die heeft speciale stoelen met een ergonomische
zitting.

Wekelijks gratis een rijtest in je mailbox? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief!

Ook al straalt de nieuwe Opel Frontera minder fun uit
dan zijn voorganger uit de nineties, van het speelse weggedrag
worden we alsnog blij. De auto rijdt leuker dan-ie eruitziet. De elektrische
versie weegt 1514 kg en dat is voor een EV weinig. Hierdoor voelt de Frontera
niet loodzwaar aan en laat hij zich verrassend gemakkelijk en behendig door
bochten dirigeren. Ook het stuurgedrag is prettig, met voldoende gevoel en
feedback. 

We rijden kort met de mild hybride Frontera, maar geven de voorkeur aan de elektrische versie. Die rijdt prettiger, vinden we. De 6-trapsautomaat van de benzineversie reageert niet zo snel als we willen en de 3-cilindermotor loopt minder verfijnd.

Opel Frontera test conclusie

De nieuwe Opel Frontera is met zijn bescheiden vermogen minder vlot is dan we
gewend zijn van andere EV’s, maar het fijne weggedrag maakt dat ruimschoots goed. De Frontera is een auto voor het hele gezin, zonder opsmuk en technologische hoogstandjes zoals een keur aan rijstanden en instelbare schokdempers. Die heeft de SUV ook helemaal niet nodig; de auto rijdt goed zoals-ie is.

Lees de volledige test van de nieuwe Opel Frontera in Auto Review no. 2/2025.